در صنعت نساجی الیاف زیرشانه از لحاظ طول و قطر در محدوده ای قرار دارند که در صنایع خمیرکاغذ و به خصوص ساخت کاغذهای بادوام به عنوان ماده اولیه مناسب می توان استفاده نمود؛ بنابراین این تحقیق به منظور بررسی بهبود ویژگی های کاغذ بادوام ساخته شده از الیاف زیرشانه با استفاده از نانو الیاف سلولزی انجام شد. در این بررسی خمیرکاغذ الیاف زیرشانه و خمیرکاغذ شیمیایی وارداتی از یکی از کارخانه های تهیه کاغذ بادوام تهیه و به آزمایشگاه انتقال یافت. نانو الیاف سلولزی از شرکت نانو نوین پلیمر تهیه و در چهار سطح 0، 3/0، 6/0 و 9/0 درصد مصرف شد. پس از اختلاط خمیرکاغذ با نانو الیاف سلولزی در درصدهای مشخص، کاغذهای دست ساز 90 گرمی ساخته شد و در نهایت خواص فیزیکی و مکانیکی کاغذهای ساخته شده حاصل از خمیرکاغذهای مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد با افزایش نانو الیاف سلولزی تا 9/0 درصد شاخص مقاومت کششی، شاخص مقاومت به ترکیدن، شاخص مقاومت به پاره شدن و مقاومت به تا شدن نسبت به نمونه شاهد به ترتیب 7/22، 9/38، 7/7 و 348 درصد افزایش یافت. با افزایش نانو الیاف سلولزی تا 9/0 درصد صافی سطح نسبت به نمونه شاهد، 9/7 درصد افزایش و تخلخل، و جذب آب نسبت به نمونه شاهد به ترتیب 69 و 9/7 درصد کاهش یافت. نتایج SEM نیز نشان داد با افزایش درصد نانو الیاف سلولزی خلل و فرج بسیار کمی مشاهده شد.

هدف از این مطالعه بررسی ویژگی های کاغذ حاصل از اختلاط الیاف چوبی و غیرچوبی می باشد. در این راستا، تاثیر اختلاط خمیرکاغذ صنعتی مکانیکی شیمیایی (Chemical-Mechanical Pulp) پهن برگان (60% ممرز، 20% راش و 20% صنوبر) کارخانه مازندران با خمیرکاغذ صنعتی سودای باگاس شرکت پارس به ترتیب با نسبت های 65 به 20، 55 به 30، 45 به 40، 35 به 50، 15 به 70 به همراه 15% خمیر الیاف بلند وارداتی در هر ترکیب بررسی شده است. از اختلاط خمیرکاغذهای پالایش نشده، کاغذهای دست ساز آزمایشگاهی ساخته شد و ویژگی های درصد روشنی، تخلخل، شاخص کششی، طول پارگی، شاخص ترکیدن و شاخص مقاومت به پارگی طبق استانداردهای تاپی و ایزو اندازه گیری شدند. نتایج دسته بندی پراکنش طولی الیاف با دستگاه کلاسه بندی نشان داد که خمیرکاغذ مکانیکی شیمیایی پهن برگان کارخانه مازندران به لحاظ طول الیاف و درصد نرمه از کیفیت بهتری نسبت به خمیرکاغذ شیمیایی باگاس شرکت پارس برخوردار است. آنالیز آماری نتایج نشان داد که میانگین ویژگی های کاغذهای دست ساز حاصل از خمیرکاغذهای اختلاطی مانند شاخص ترکیدن، شاخص مقاومت به پارگی و روشنی با افزایش سهم خمیرکاغذ باگاس کاهش می یابند به جز طول پاره شدن و شاخص کششی که در اثر افزایش مقدار خمیر باگاس تغییر معنی داری نداشته و درصد تخلخل هم کاهش یافته است.

مقاومت کششی لایه تر کاغذ هنگام تولید در تناوب پارگی و قابلیت حرکت آن در ماشین کاغذ تأثیر دارد. در این پژوهش، امکان استفاده از نانوالیاف سلولزی (NFC) و پلی آمیداپی کلروهیدرین (PAE) در مقایسه با خمیرکاغذ کرافت الیاف بلند وارداتی (LF) برای بهبود خواص استحکامی لایه تر و ورق خشک کاغذ های دست ساز حاصل از خمیرکاغذ شیمیایی-مکانیکی (CMP) مورد بررسی قرار گرفت. خواص استحکامی لایه تر کاغذهای هرگز خشک نشده با 35 درصد خشکی و کاغذهای هوا-خشک، از طریق آماده سازی سوسپانسیون خمیرکاغذ با افزودن 0 و 20 درصد کربنات کلسیم رسوبی، NFC (در 2 سطح 2 و 3 درصد)، PAE (در 3 سطح 5/0، 7/0 و 1 درصد) و 20 درصد LF مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین اثر تیمارهای حرارتی بر لایه تر کاغذهای حاوی 3 درصد NFC و 7/0 درصد PAE در دماهای 100 و 130 درجه سلسیوس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد افزودن NFC همراه PAE باعث بهبود در ویژگی های استحکامی لایه تر و ورق خشک کاغذها می شود. در مورد لایه تر کاغذهای با 35 درصد خشکی، تیمار مربوط به افزودن 3 درصد NFC همراه 1 درصد PAE انرژی جذب کششی (TEA) را 85 درصد افزایش داد اگرچه این مقدار در حد تأثیر استفاده از 20 درصد LF نبود (117 درصد). در مورد کاغذهای هوا خشک، تیمار مربوط به افزودن 3 درصد NFC و 1 درصد PAE انرژی جذب کششی و مقاومت کششی کاغذ را در مقایسه با تیمار 20 درصد LF به ترتیب 35 درصد و 18 درصد بیشتر بهبود داد. در اثر تیمارهای حرارتی کاغذهای حاصل از خمیرکاغذ حاوی 3 درصد NFC و 7/0 درصد PAE، مقاومت کششی کاغذهای خشک شده در دماهای 100 و 130 درجه سلسیوس نسبت به کاغذ بدون تیمار حرارتی به ترتیب 22 و 5/22 درصد افزایش یافت. به طورکلی با توجه به افزایش عملکرد مثبت استفاده از NFC به همراه PAE با اعمال تیمارهای حرارتی، استفاده توأم از 3 درصد NFC و 1 درصد PAE با خمیرکاغذCMP، قابلیت جایگزینی با 15 درصد LF برای بهبود مقاومت لایه تر و ورق خشک کاغذ حاصل از خمیرکاغذ شیمایی-مکانیکی را می تواند داشته باشد.

این تحقیق با هدف بررسی ویژگی های خمیرکاغذ شیمیایی - مکانیکی از ساقه گیاه کلزا انجام شده است. نمونه کلزای مورد آزمایش از یک مزرعه واقع در شهرستان بابل تهیه گردید. پخت خمیرکاغذ به روش شیمیایی - مکانیکی با مصرف مواد شیمیایی مورد استفاده در کارخانه چوب و کاغذ مازندران (سولفیت سدیم) به میزان20 درصد بر اساس ماده خشک انجام شد، و زمان پخت در سه میزان 30، 40 و 50 دقیقه و دمای پخت در 170 درجه سانتی گراد تنظیم گردید. سپس خمیرکاغذها توسط پالایشگر PFI Mill تا درجه روانی CSF 25 ± 300 پالایش شدند و از هر نمونه خمیرکاغذ، کاغذ دست ساز 60 گرمی تهیه گردید. شاخص مقاومت های کاغذهای دست ساز با استفاده از استاندارد TAPPI اندازه گیری شد. بررسی ها نشان داد که با کاهش بازده، شاخص های مقاومت های کاغذ حاصل نظیر مقاومت در برابر کشش، مقاومت در برابر پاره شدن، مقاومت در برابر ترکیدن، طول پاره شدن و سفتی افزایش می یابد.

در این بررسی تولید خمیرکاغذ نیمه شیمیایی سولفیت خنثی (NSSC) از ساقه کلزا مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه های ساقه کلزا از مزرعه پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در کرج جمع آوری شد. ترکیبات شیمیایی ساقه کلزا شامل درصد سلولز، لیگنین، مواد استخراجی محلول در حلال اتانول - استون و خاکستر بر اساس استاندارد TAPPI تعیین شد (ابعاد الیاف ساقه کلزا نیز اندازه گیری شده است). با استفاده از فرآیند نیمه شیمیایی سولفیت خنثی (NSSC)، تحت شرایط زمان پخت در سه سطح 20،40 و 60 دقیقه، درصد مواد شیمیایی در 5 سطح 8، 10، 12، 14 و 16 درصد (بر مبنای NaOH) تولید خمیرکاغذ از ساقه کلزا انجام شد. به طوری که دما در تمام پخت ها ثابت و برابر با و نسبت سولفیت سدیم به کربنات سدیم 3 به 1 و نسبت مایع پخت به ساقه کلزا، 8 به 1 انتخاب شد. با هر ترکیب شرایط سه پخت انجام شده است. در پایان پخت، جداسازی اولیه الیاف با استفاده از پالایشگر آزمایشگاهی انجام شد. بازده کل (بازده بعد از پخت) و بازده بعد از جداسازی الیاف تعیین گردید و بیشترین میزان بازده با مقدار 72 درصد مربوط به ترکیب شرایط و کمترین بازده مربوط به ترکیب شرایط و 7/58 درصد بود. هر دو عامل زمان پخت و درصد مواد شیمیایی تاثیر معنی داری بر روی بازده داشتند و با افزایش این دو عامل بازده کاهش یافته است. بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده، ترکیب شرایط به عنوان شرایط بهینه پخت ساقه کلزا برگزیده شد.

مقدمه: روغن زیتون یکی از مهمترین روغن های مصرفی در بین عموم مردم می باشد و در سلامتی انسان نقش مفیدی را ایفا می کند. با توجه به اینکه قسمت زیادی از روغن های زیتون مصرفی، از کشورهای خارجی تامین می شود، کنترل و نظارت آنها نقش بسیار مهم و اساسی در بهداشت و ایمنی مواد غذایی ایفا می کند. به همین دلیل این مقاله با هدف ارزیابی خصوصیات شیمیایی و اکسایشی این روغن ها انجام گرفته است.مواد و روش ها: در این تحقیق تعداد هشت نوع روغن زیتون فرابکر مورد آزمایش قرار گرفت. به منظور بررسی ویژگی های روغن زیتون، ترکیب اسیدهای چرب، عدد اسیدی، عدد پراکسید، عدد آنیزیدین، عدد توتوکس و پایداری اکسایشی با رنسیمت، طبق استاندارد ملی ایران انجام گرفت.یافته ها: ساختار اسیدهای چرب روغن های زیتون فرابکر وارداتی به ترتیب شامل اسیدهای تک غیراشباع مانند اسید اولئیک، اسیدهای چرب اشباع مانند پالمتیک اسید و اسیدهای چرب چند غیراشباع مانند اسید لینولئیک می باشد. اندیس اسیدی، پراکسید، آنیزیدین، توتوکس و پایداری اکسایشی با رنسیمت در بین روغن ها با هم متفاوت بود.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که شاخص های اندازه گیری شده روغن های زیتون فرابکر وارداتی در محدوده استاندارد قرار دارد و دارای ویژگی های مطلوبی هستند، همچنین ویژگی های اقلیمی و شرایط کشت می تواند بر خصوصیات کیفی آنها تاثیرگذار باشد.

سورگم دانه ای ازجمله غلاتی است که با توجه به مقدار قابل توجه پسماند آن پس از برداشت دانه، می تواند برای تولید خمیرکاغذ مورد توجه قرار گیرد. این مطالعه نشان داد که بین میانگین ابعاد الیاف و ضرایب کاغذسازی دو رقم سورگم (سپیده و کیمیا) اختلاف معنی داری وجود ندارد. میانگین طول، قطر، قطر حفره سلولی و ضخامت دیواره الیاف هر دو رقم به ترتیب 1.19 میلی متر، 23.20، 15.34 و 3.93 میکرومتر به دست آمد. بین ترکیب شیمیایی دو رقم سورگم بجز لیگنین، اختلاف معنی داری در سطح احتمال 95% وجود دارد. میانگین هولوسلولز، آلفاسلولز، لیگنین، مواد استخراجی و خاکستر هر دو رقم به ترتیب 62.13، 37.71، 21.05، 9.58 و 6.97 درصد تعیین شد. ارزیابی پخت ساقه دو رقم سورگم نشان داد که لیگنین زدایی رقم سپیده کمی مشکل تر است، ولی مقاومت های کاغذ دست ساز آن نیز زیادتر است. بیشترین بازده بعد از الک (33.19 درصد) با استفاده از 12% هیدروکسید سدیم، دمای 170 درجه سانتی گراد و زمان 75 دقیقه از ساقه رقم سپیده حاصل شد. به منظور جبران کمبود ماده اولیه در صنایع کاغذ کشور، پیشنهاد می شود خمیرکاغذ سورگم به صورت ترکیبی با خمیرکاغذهای بکر تولید شده در کشور مورد استفاده قرار گیرد.

این بررسی با هدف ارائه روشی برای ساخت خمیر کاغذ از کاه گندم انجام گرفت تا بتوان آن را در مقیاس کوچک استفاده و جایگزین بخشی از خمیر کاغذ تولیدشده از کارتن کنگره ای کهنه کرد. بدین منظور، خمیر کاغذ با تغییر مقدار قلیاییت فعال (NaOH) در چهار سطح 10، 12، 14، و 16 درصد (بر مبنای وزن خشک کاه گندم) و زمان پخت 40 دقیقه و دمای پخت 95 درجه سانتی گراد تهیه شد. بازده بعد از پخت خمیر کاغذها بین 64.6 تا 72.7 درصد، و بازده کل بعد از جداسازی الیاف بین 55.45 تا 58.3 درصد متغیر بود. درجه روانی خمیرکاغذهای پالایش نشده نیز بین 708 تا 790 میلی لیتر استاندارد کانادایی تغییر کرد. خمیرکاغذ تا درجه روانی حدود 350 پالایش شد و پس از آن ویژگی های کاغذ دست ساز از آن ها اندازه گیری شد. دانسیته کاغذ بین 437 تا 489 کیلوگرم بر متر مکعب، شاخص مقاومت به پاره شدن بین 6.51-7.91 mN.m2/g، و شاخص مقاومت به کشش بین 29.2-30.8 N.m/g اندازه گیری شد. با توجه به اینکه اختلاف معنی داری در سطح اعتماد 99 درصد بین ویژگی های مقاومتی خمیر کاغذ دیده نشد، بنابراین، خمیرکاغذ تهیه شده با 10 درصد قلیاییت فعال، 40 دقیقه زمان پخت، و 95 درجه سانتی گراد دمای پخت به عنوان جایگزینی برای خمیرکاغذ کارتن کنگره ای کهنه ارزیابی شد. ویژگی های خمیرکاغذ پالایش شده تا درجه روانی 365 میلی متر استاندارد کانادایی برتر از خمیرکاغذ از کارتن کنگره ای کهنه اندازه گیری شد. با توجه به برتری مقاومتی، از این خمیر کاغذ می توان به عنوان تقویت کننده خمیرکاغذ کارتن کنگره ای کهنه استفاده کرد.

این تحقیق با هدف بررسی خواص مقاومتی کاغذهای حاصل از تیمارهای 1، 2 و 4 هفته ای با قارچ Phanerochaete chrysosporium BKM– 1767 مورد ارزیابی قرار گرفته و با نمونه شاهد مقایسه گردیده است. پس از آماده سازی نمونه های قارچی، خرده چوب های ممرز در سه سطح 1، 2 و 4 هفته ای تحت دمای 39oc با رطوبت نسبی 65% تیمار شدند. به منظور تهیه خمیرکاغذ CMP از خرده چوب های تیمار شده، دمای پخت 165 درجه سلسیوس، زمان پخت 80 و 90 دقیقه، درصد مواد شیمیایی سولفیت سدیم: 14، 18 و 22 درصد و نسبت مایع پخت به خرده چوب 7 به 1 در نظر گرفته شد. نتایج نشان می دهد که در چوب های تیمار شده نسبت به نمونه شاهد میزان بازده کاهش یافته است. این کاهش برای تیمارهای1، 2 و 4 هفته ای به ترتیب حدود 1.64، 2.84 و 6.20 درصد بوده است. همچنین ویژگی های مقاومت به کشش، ترکیدن، پاره شدن و تاشدن کاغذ تهیه شده از خرده چوبهای تیمار شده کاهش یافته است.

این تحقیق به منظور جایگزینی خمیرکاغذ الیاف بلند شیمیایی وارداتی با افزودن نانوالیاف لیگنوسلولزی (NLCF) و سیستم های دوترکیبی نانونشاسته ی کاتیونی و نانوپلی آکریل آمید کاتیونی (CPAM) به خمیرکاغذ تهیه شده از ضایعات لیفی پنبه (زیرشانه) برای تهیه ی کاغذهای بادوام انجام گرفت. خمیرکاغذ شیمیایی وارداتی در سه سطح 10، 20 و 30 درصد، NLCF در سطح 5 درصد و همراه با نشاسته ی کاتیونی در سطح 1 درصد یا همراه با CPAM در سطح 1/0درصد به خمیرکاغذ زیرشانه افزوده شدند. همچنین نشاسته و CPAM در سه سطح به صورت مجزا در خمیرکاغذ زیرشانه استفاده شدند. کاغذهای دست ساز 60 گرمی از 13 ترکیب خمیرکاغذ ساخته شدند و خواص فیزیکی، مکانیکی و نوری آنها طبق استاندارد اندازه گیری شد. براساس نتایج، افزودن 1 درصد نشاسته ی کاتیونی به خمیرکاغذ زیرشانه می تواند خواص مناسبی (به جز زردی کاغذ) را نسبت به استفاده از الیاف بلند به دست دهد. همچنین افزودن NLCF رنگبری نشده موجب افت روشنی و افزایش زردی کاغذها شده و در مقایسه با افزودن خمیرکاغذ الیاف بلند، موجب کاهش مقاومت به تاخوردگی و صافی کاغذ شده است که ممکن است به دلیل تجمع ذرات نانو در سطح کاغذ طبق عکس های میکروسکوپ روبشی باشد. افزودن 05/0 درصد CPAM به جز مقاومت به تاخوردگی، در مقایسه با استفاده از خمیرکاغذ الیاف بلند در خمیرکاغذ ضایعات لیفی پنبه، سبب بهبود خواص کاغذ شد. پراکنش ذرات در سیستم دوترکیبی نانونشاسته ی کاتیونی تا حدودی بهبود یافت که موجب بهبود مقاومت های کاغذ نسبت به افزودن NLCF و نیز نانو-CPAM در خمیرکاغذ زیرشانه شد.